Dag 14 - Los Angeles > Cienega Springs

Deze ochtend, was het wat moeilijker opstaan. We lagen allebei nogal lekker.
Na dan uiteindelijk uit bed te zijn gekomen, vertrokken we na het opfrissen/douchen naar het restaurant van ons hotel om daar deel te nemen aan het ontbijtbuffet.
Vervolgens nog even naar de kamer om de laatste spullen in te pakken, de koffers in de auto te zetten en uit te checken.

Onze rit over de snelweg door Los Angels verliep goed en we hadden geen oponthoud. Deels misschien omdat het zondag was, maar volgens ons ook omdat we nu niet richting Los Angels Downtown gingen, maar de 'Thruway' richting het noorden (de stad uit) volgden.
Eenmaal aan de noordkant van de stad geraakt, reden we via de snelweg naar ons eerste intakpunt voor de originele Route 66. Dit was voor ons bij Barstow, hiervoor stopten we nog even bij een tankstation voor een sanitaire/koffie&thee stop.
Een doordacht 'systeem' wat we hier al vaker hebben gezien, is dat men bij drukke winkels en/of tankstations vaak per medewerker twee balies of toonbanken heeft, zodat na betaling de klant rustig zijn geldzaken op orde kan bergen en in tussentijd wel andere klanten kunnen worden geholpen.
Verder zijn 'we' altijd verbaasd over het feit dat Amerikanen gigantisch grote bekers koffie aanbieden/drinken. Op zich is dit bij nader inzien niet erg vreemd; men drinkt hier gemiddeld genomen zeer slappe koffie, wat qua cafeïnegehalte volgens mij wel redelijk in verhouding staat tot een normale bak medium of dark roast koffie.

Terugkomende op de Route 66. Erg leuk om deze route, voornamelijk in het begin te hebben gevolgd. Zo reden we uiteindelijk kilometers lang over wegen, zonder ook maar een auto tegen te komen.
Wel zie je veel vervallen huisjes en tankstations langs de route, die met de komst van de nieuwe 'highway' geen dienst meer hadden.
De landschappen zijn enorm uitgestrekt en van tijd tot tijd omringden grove hoge gebergten de route.
We zijn langs de kant van de weg nog gestopt, vanwege de gigantische oppervlakten gitzwart gesteente die we in een bepaald gebied zagen.
Hier naartoe gelopen en dit bleek gestold lava te zijn. Hiervan een stukje uiteraard meegenomen; zie later ook onze foto's.

Halverwege stopten we met nog geen kwart volle tank brandstof bij een eenzaam in het landschap staand tankstation. Hier lieten we de auto voor $25,- vullen. Na hier een kort gesprek te hebben aangeknoopt met andere reizigers (Ierse man en Franse vrouw), welke eveneens door Californië rondtrokken en nog enkele foto's te hebben gemaakt van een vervallen Cadillac (geparkeerd op een verlaten achterterrein) reden we verder de route af. We haalden regelmatig honderden meters lange treinen (met zeecontainers of vrachtwagentrailers als lading) in, welke grotendeels parallel aan deze klassieke Route 66 rijden.
Bij diverse korte stops aan de kant van de Route 66, keken we uit over een oneindig lange weg, zonder gebouwen, mensen, auto's of wat dan ook in de omgeving. Enige aanwezigheid was een zinderende hitte. Erg bijzonder om mee te maken!

Uiteindelijk mochten wij niet de gehele route volgen, de weg was namelijk op een bepaald punt afgezet. Hierdoor waren we gedwongen weer voor een deel op de officiële snelweg te rijden.
Na uiteindelijk bij een volgende intakpunt van de Route 66 aan te zijn gekomen, parkeerden we de auto aan de kant van de weg, om te kijken of het nog toegevoegde waarde zou hebben verder over het komende deel te rijden.
We besloten dit niet te doen, daar dit deel grotendeels parallel aan de nieuwe snelweg zou lopen, zonder bijzondere bezienswaardigheden. Ook gezien de tijd, was het beter de nieuwe snelweg te pakken, zodat we nog rond etenstijd bij het hotel aan zouden komen.

Na uiteindelijk in de staat 'Arizona' aan te zijn gekomen, was het nog een overzichtelijk stuk rijden richting het hotel.
Bij aankomst konden wij het hotel in eerste instantie niet vinden, daar de TomTom het adres niet kende. Navraag bij een supermarkt gaf ons de juiste directies, waardoor we binnen enkele minuten bij het hotel stonden.

Het hotel viel ons eigenlijk wat tegen bij aankomst, omdat het volgens booking.com hoog aangeschreven stond, met een mooi uitzicht op de bergen (die waren er) en de Colorado River (die konden we niet zien).
Na de eigenaren gebeld te hebben (het is niet echt een officieel hotel), checkten we in en werden we begeleid naar onze kamer op de bovenverdieping. We wisten niet dat er een bovenverdieping was, dus we waren blij verrast deze te krijgen.
Bij een eerste aanblik van het appartement en een uitzicht vanaf ons terras, draaiden we helemaal bij.
We hebben een appartementje met badkamer, keuken, woon- en slaapgedeelte ineen en dakterras. De eigenaren hadden voor onze aankomst vers fruit neergezet en zo stond er eveneens koud water in de koelkast. We zijn, zoals je dus kunt lezen, erg tevreden.

De temperatuur is hier overigens erg hoog. Vanavond om 20.30u was het nog 39 graden Celcius, terwijl de zon al lang en breed onder was! Gelukkig hebben we airco.
Enfin, morgen een dag 'niksen' en wat rondhangen bij de rivier...